Lęk przed sukcesem i zbieranie niesprawiedliwości

Ten tekst jest trzecią częścią serii wpisów o osobowości samopokonującej się.Część 1: Osobowość samopokonująca się, czyli masochistycznaCzęść 2: Autosabotaż osobowości samopokonującej sięCzęść 3: Lęk przed sukcesemCzęść 4: Negatywna reakcja terapeutyczna u osoby samopokonującej się Jak czytamy u Coopera, pacjenci z osobowością samopokonującą się, pod cienką fasadą „normalności” wydają się dążyć do porażki, bycia ofiarą danej sytuacji i poniżenia. Wizja sukcesu, a jeszcze bardziej jego doświadczenie, sprawia, że czują się niekomfortowo. Tymczasem doświadczają swoistego poczucia „domknięcia” gdy w końcu dotrą do sytuacji w której są zranieni i upokorzeni. Wtedy pacjenci mają poczucie, że sprawy potoczyły się tak jak powinny. Towarzyszy im przy tym uczucie ulgi, znajomości i domknięcia. Sukces pozbawiony przyjemności Osoby samo-pokonujące się mogą odnosić obiektywne sukcesy i „radzić sobie” w życiu, jednak nie czerpią z tego żadnej przyjemności, umniejszają wartości tych wydarzeń, nie widzą okazji do przyjemności lub odmawiają […]